“Başımı göğe kaldırıyorum. Şimal Yıldızı’nı arıyor gözlerim. O kayıp. Bense birilerinin giderken ardında bıraktığı çığlık gibi hayattayım.” yazıyordu kitabın arka kapağında.

Bir çığlık gibi hayatta kalmak? Üstüne bir kitap daha yazmalı bence Nermin hanım…

Yazarın önce Ev romanını okudum hemen sonra da bu öykü kitabını…Kitabın ilk öyküsü, aynı olayın anne, baba ve kızın gözlerinden ayrı ayrı hikâyelendirilmesiydi. Okura, aynı olayı yaşamış kişilerin her birinin gözünden nasıl yaşandığını, neler hissedildiğini anlatan üstelik de yaşayan kişilerin aynı aile üyeleri olmasının durumu çok da değiştirmediğini gösteren güzel bir öyküydü. Tam da “…bugün birine gülümseyin, ne yaşadığını bilemediğiniz gibi gülümsemenizin onda ne değiştireceğini de bilemezsiniz…” diyerek çekilmiş bir kısa video tatlılığı gibi…

Kitabın adıyla aynı adı taşıyan Bavula Sığmayan adındaki öykünün girişi gülümsetiyor beni, bir anımı hatırlatarak…Öyküdeki abla evleneceğinde küçük kardeşine onu bavula koyup yanında götüreceğini söylüyor. Küçük kız da inanıyor ne yazık ki…Ben de çocuklarım küçükken, işe giderken, onlara “sizi çantama koyup yanımda götürebilsem keşke” derdim ama sonra bunun bi şaka olduğunu da anlatırdım tabii…

Bavula Sığmayan‘da çocukluk, gençlik, ileri yaş dönemi ve yaşlılık gibi zaman dilimleri kalanlar, umut arayanlar, özlem duyanlar, gidenler, bekleyenler gibi duygu durumlarında olan insanlar, yazarın hikâyelendirmesi ile çok güzel harmanlanmışlar. Öyle ki insan okurken herbirinin bir roman konusu olmasını bekliyor sanki. Lakin okumayı bitirip üstünden aylar geçtikten sonra ki düşüncem, damağımda kalan lezzet bana yine …aslında tıpkı hayat gibi…diye düşündürttü. Her karşılaştığımız durumun içine girmeyiz, belki gördüğümüzde fikir yürütürüz, öyküler gibi… Bazı durumların da içinde yaşarız, romanlar gibi…

Öykü kitabı böyle değil midir çoğu kez…Yaşamın herhangi bir kesitinden, okuyanların benzer ya da farklı tatlar bulacağı bir yazın türü…Bir öykü kitabın içinde bir çok hikâye yer alır, bazen hepsi seni senden alır bazen birkaçını seversin bazen de hiç birini …Tıpkı hayat gibi…

Tekrar Nermin Yıldırım kitabı alır mıyım? Yeri ve zamanı geldiğinde evet, romanlarını okumak istiyorum.

Size keyifli okumalar dilerim.

Not: Her ne kadar tüm kitaplarım gibi kendi paramla da alsam #reklam yazmalıyım sanırım.